غده پاروتید یکی از غدد بزاقی اصلی است که مکان آن درست جلوی گوش بوده و تا ناحیه گردن نیز امتداد می یابد. مجرای این غده بزاقی در داخل دهان روی گونه و در مجاورت دندان های آسیا می باشد. این غده در مجاورت قوی ترین عضله جونده یعنی ماستر قرار گرفته و این باعث می شود هنگام جویدن فعالیت این عضله باعث ماساژ و تحریک این غده شود. اعصاب پاراسمپاتیک نیز هنگام خوردن غذا باعث تحریک غده و ترشح بزاق می شوند.

یکی از بیماری هایی که ممکن است غده پاروتید را درگیر کند پاروتیدیت نام دارد که در واقع همان التهاب و تورم و قرمزی پاروتید می باشد که در ناحیه جلوی گوش که محل غده پاروتید می باشد ایجاد می گردد.

علایم بیماری پاروتیدیت چیست؟

علایم بیماری پاروتیدیت شامل:

• تورم و قرمزی در ناحیه جلو گوش که میتواند تا ناحیه گردن ادامه داشته باشد. (به صورت یک طرفه یا دو طرفه)
• حساسیت به لمس در ناحیه غده بزاقی پاروتید
• ترشح بزاق چرکی در داخل دهان که باعث ایجاد مزه تلخی و شوری در دهان می شود

علل التهاب غده بزاقی پاروتید (پاروتیدیت) چیست؟

در بسیاری از موارد علت پاروتیدیت ناشناخته است
گاهی مصرف داروهایی مثل یدیدها یا گوانیدین ها باعث تورم موقتی غده پاروتید می شود
اکثر موارد پاروتیدیت مزمن و طولانی مدت به دلیل بیماری های خود ایمنی است
التهاب های با منشا باکتری که به طور مکرر ایجاد می شوند می تواند به دلیل تولید سنگ یا انسداد مجرای غده باشد
بیماری ویروسی اوریون نیز باعث التهاب غده پاروتید به صورت دوطرفه می شود
بیماری ایدز نیز می تواند باعث التهاب غده بزاقی پاروتید شود
کاهش آب بدن و به دنبال آن کاهش ترشح بزاق می تواند باعث التهاب حاد غده پاروتید شود

سن درگیری بیماری پاروتیدیت

در مواردی که بیماری زمینه ای وجود دارد بیشتر بالغین را درگیر میکند
در اوریون بیشتر کودکان درگیر می شوند که التهاب و تورم غده به صورت دو طرفه است

درمان پاروتیدیت چیست؟

در مواردی که بیماری پاروتیدیت مزمن و روندی طولانی داشته اکثرا درمان علامتی است و شامل تجویز داروهای افزایش دهنده ترشح بزاق(سیالوگوگ)، گرمای موضعی در ناحیه، ماساژ ملایم غده از عقب به جلو، مصرف مایعات فراوان.
هنگامی که چرک از مجرای غده خارج می شود تجویز آنتی بیوتیک ضروری است. برای تجویز بهترین آنتی بیوتیک باید کشت از محل تهیه شده و تست حساسیت انجام شود.(در اکثر موارد باکتری استافیلوکوک اورئوس عامل بیماری است و درمان تجربی با ونکومایسین آغاز می شود: به صورت ۵٠٠ میلی گرم ونکومایسین داخل وریدی هر ۶ ساعت و تا زمان آماده شدن نتیجه کشت و تست حساسیت این درمان ادامه می یابد)

در اکثر موارد درمان دارویی است اما در موارد شدید که به صورت مکرر ایجاد می شود درمان جراحی لازم می شود. در این موارد اغلب قسمت ملتهب غده برداشته شده و خارج می شود. عصب صورتی از داخل این غده عبور می کند و جراحی این ناحیه را بسیار دشوار و حساس میکند چرا که آسیب به این عصب می تواند باعث فلج عضلات یک طرف صورت شود
درمان بیماری زمینه ای مثل ایدز، روماتوئید آرتریت ضروری است.